Vorig jaar was De Korenbloem in Oirschot al Klassewerkplek onder leiding van Els van de Kam, die in haar laatste jaar op deze school zat. Dit jaar nam Ruben Sanders het stokje van haar over. De lat lag dus hoog, maar het is De Korenbloem opnieuw gelukt om Klassewerkplek te worden in 2021! Ruben zegt dat het vooral komt omdat er een superteam staat, maar wij denken dat zijn enthousiaste manier van leidinggeven net zo’n belangrijke rol speelt. We stellen hem een paar vragen om te horen hoe ze het opnieuw voor elkaar hebben gekregen.
Hi Ruben, van harte. Wat goed dat je in je eerste jaar als schoolleider direct Klassewerkplek wordt!
Ja, dank je. Het voelt wel goed. Een van mijn leerpunten was ‘genieten van je successen’ en daarom heb ik dit ook wel gevierd. Ik loop hier vaak rond met een glimlach. Het is echt heel prettig werken hier en dat ervaren mijn collega’s ook zo.
Je bent nu schoolleider en hiervoor heb je zelf jaren als leerkracht gewerkt. Wat neem je van die ervaring mee in je manier van leidinggeven?
Ik vind het vooral belangrijk om mensen verantwoordelijkheden te geven. Uit mijn ervaring als leerkracht herinner ik me dat mijn betrokkenheid groter was als ik zelf het verschil kon maken en inspraak had. Dat zet ik nu ook in bij mijn team. Waar kun je als persoon en als leerkracht nog groeien?
Daarnaast ga ik veel in gesprek met mensen. Mensen kunnen voor van alles bij me binnenlopen en ze weten me ook goed te vinden, is mijn inschatting. Mijn manier van communiceren is transparant en ik draai niet om de zaken heen.
Ik ben me steeds heel bewust van het feit dat ik niet alleen de leerkracht zie, maar ook de mens erachter. Zij zijn ook een partner van iemand, of een moeder of vader. Als iemand thuis moet zijn omdat de privésituatie hierom vraagt, dan kunnen ze altijd naar huis en dan los ik het op.
Ik ben oprecht betrokken bij mijn personeel. Dat moet je ook wel echt menen, want anders prikken mensen er zo doorheen. En ik heb ook iedereen nodig: van conciërge tot directeur. Iedereen voelt voor ons als een gelijke.
Uit mijn ervaring als leerkracht herinner ik me dat mijn betrokkenheid groter was, als ik zelf het verschil kon maken en inspraak had.
Jullie scoren hoog op ‘De school als thuisbasis’. Dat wil zeggen dat er veel collegialiteit is binnen het team. Hoe heeft dat impact op de onderwijskwaliteit?
Ik vergelijk ons team wel eens met een ijssalon: we hebben een gemêleerd team dat bestaat uit allemaal verschillende smaken. Elke smaak is minstens 1 keer aanwezig en door smaken samen te voegen, krijg je weer een nieuwe smaak.
We leggen de lat reëel hoog en denken in verantwoorde mogelijkheden en niet in beperkingen.
Een voorbeeld daarvan is Koningsdag. Binnen de bubbels waar we nu aan gebonden zijn, hebben we dat groots gevierd. Zelfs de pers kwam erop af.
Verder werken we met kennisteams waarin iedereen zijn eigen expertise heeft. Zo hebben we onder andere een kindercoach, een meer-en hoogbegaafdheid coördinator, een rekencoördinator en een taalcoördinator. Zij hebben ieder hun eigen aandeel in het meerjarenplan en monitoren dat onderwerp. Ze volgen zelf de ontwikkelingen en sparren met elkaar binnen de kennisteams over verbeteringen. Ook komen ze regelmatig in de klassen kijken. Het meerjarenplan ligt bij ons dus niet in de la, maar is een levend document. Dat het meerjarenplan zo gestroomlijnd verloopt, is echt de kracht van ons team. Iedereen maakt er onderdeel van uit.
Daarnaast heerst hier een gemoedelijke sfeer. Meerdere mensen zien elkaar privé ook nog buiten school, dus de klik is er zeker met elkaar.
Waren jullie verrast dat je opnieuw Klassewerkplek bent geworden?
Het verbaasde ons niet want wij ervaren De Korenbloem ook echt als een Klassewerkplek.
We waren vooral erg trots: niet één keer winnen maar gewoon twee keer. Zeker toen we hoorden dat er niet veel scholen zijn die twee keer winnen.
De benoeming tot Klassewerkplek zegt veel over het werkgeluk van de leerkrachten. Hoe zie jij je rol als schoolleider voor het werkgeluk op jullie school?
Die wil ik graag omdraaien: ik wil dat mensen weten dat ze zelf het meest bepalend zijn voor hun werkgeluk. Ze mogen bij mij altijd aangeven als ze ergens mee zitten. Dan kan ik naast een luisterend oor ook mogelijk een oplossing bieden. Ik wil me daar graag voor inzetten maar moet wel weten wat er in hun hoofden speelt. Tegen mijn collega’s gebruik ik daarvoor wel eens de metafoor van een boot. We zitten met zijn allen in dezelfde boot. Ik zit aan het stuur. Als zij allemaal naar links leunen, terwijl ik naar rechts stuur, dan kunnen er twee dingen gebeuren. Of we gaan naar links, of we kapseizen. Ik moet dus weten wat ze denken. Daarvoor probeer ik altijd zo goed mogelijk te luisteren en mijn deur open te zetten.
En het bestuur? Spelen die een rol in jullie benoeming tot Klassewerkplek?
Ik denk niet dat het toeval is dat er 5 scholen uit onze stichting Klassewerkplek zijn geworden, dus ja. We zijn met 15 scholen binnen RBOB De Kempen en we weten elkaar gemakkelijk te vinden als het moet. De stichting faciliteert bovenschoolse expertise. We hebben daarnaast een ambitiemuur waarvoor je plannen kunt aanmelden. Als je je plan goed kunt verantwoorden, wordt het gesubsidieerd vanuit de stichting. Zo gaan wij onder andere nu starten met een “klusklas”.
Dit bestaat uit een groepje kinderen die tegen hun bovengrens aanzitten in de bovenbouw. Zij gaan 2 uur per week aan de slag binnen de domeinen groen, techniek, voeding en zorg en welzijn. En dat past dan meer binnen onze visie van “totaalaanbod voor alle leerlingen” Mijn streven is dat kinderen precies dat aangeboden krijgen wat ze nodig hebben. Ambitieus, maar gelukkig ondersteunt de stichting me daarin door onder andere dit plan te subsidiëren.
Heb je nog tips voor schoolleiders die ook Klassewerkplek willen worden? Jullie zijn nu tenslotte de expert!
Ik heb 6 tips:
- Kom uit je kantoor en weet wat er speelt. Duidelijke, transparante communicatie is essentieel.
- Hoor je de mensen of luister je ook echt? Reageer en vraag door op wat er gezegd wordt.
- Zie ook de mens achter de leerkracht.
- Durf verantwoordelijkheid te geven aan je collega’s. Het is heel goed mogelijk dat hij of zij het wel beter doet dan jij. En ook van fouten leer je.
- Zet de mensen op de juiste plek. Mogelijk staat iemand op een andere plek meer in zijn kracht.
- En de laatste raad heb ik geleend van Marc Lammers, de hockeycoach: hamer niet alleen op wat er slecht gaat, maar ga juist in op wat goed gaat. Daardoor bouw je vertrouwen op waarmee mensen zich vanzelf gaan ontwikkelen, ook de dingen waar ze minder goed in zijn.
